استاندارد رنگ برای علامت گذاری کف زمین

در حالی که چندین آیین نامه OSHA بیان می کند که کف راهروها و معابر باید به وضوح علامت گذاری شوند، اما در حال حاضر هیچگونه استانداردهای اجباری دولتی یا حتی صنعتی وجود ندارد که مشخص نماید چه رنگهایی باید در هنگام علامت گذاری زمین استفاده شود.

کد رنگ ایمنی بر اساس استاندارد  ANSI Z535.1

برخی از تأمین کنندگان، به عنوان راهنمایی برای انتخاب رنگ های علامت گذاری کف زمین، به طور ناصحیح به استاندارد کد رنگ ایمنی ANSI Z535.1 اشاره می نمایند. نسخه های اولیه استاندارد حاوی مشخصات کد رنگ برای انواع خاصی از خطرات ایمنی و تجهیزات بود. با این حال این مشخصات و اطلاعات از نسخه ویرایش شده استاندارد در سال 2002 حذف شده و پس از آن روش عملکردی دیگری در ANSI موجود نیست. علاوه بر این، بخش 4.2 استاندارد به صراحت بیان می کند که این مشخصات برای استفاده در علائم ایمنی از قبل تعیین شده است. بنابراین Z535.1 مبنای دقیقی برای تدوین استاندارد رنگ برای علامت گذاری کف زمین فراهم نمی کند.

کد رنگ ایمنی بر اساس استاندارد 29 CFR 1910.144 از OSHA

برخی منابع اطلاعاتی همچنین به استاندارد 29 CFR 1910.144 از OSHA  راجع به کد رنگ ایمنی برای علامت گذاری خطرات فیزیکی اشاره دارند. اما این مشخصات محدوده اندکی را در بر می گیرند. این استاندارد به سادگی بیان می کند که از رنگ قرمز برای شناسایی تجهیزات حافظتی اطفاء حریق، وسایل توقف اضطراری دستگاه و ظروف حاوی مواد خطرناک استفاده می شود. از رنگ زرد باید برای مشخص نمودن خطرات جسمی و فیزیکی مانند سر خوردن، سقوط، افتادن و گرفتار شدن ما بین خطرات استفاده شود. دوباره استاندارد به گونه ای طراحی نشده است که دستورالعمل کاملی در زمینه استفاده از رنگ هنگام علامت گذاری کف زمین ارائه دهد.

توصیه های رنگی Brady برای علامت گذاری کف زمین

توصیه های زیر مطابق با استاندارد OSHA 1910.144 ذکر شده در بالا می باشد، اما این شرکت کمی هم پا را فراتر گذاشته و یک طرح جامع کد رنگی را فراهم نموده است که به ترسیم بصری مناطق کاری و مسیرها کمک می کند، همچنین به شناسایی مکان های ذخیره سازی مواد، محصول، ابزار، تجهیزات و … (در یک نگاه) کمک می کند.

در این طرح رنگی (به صورت عمدی) تعداد رنگ های محدود در نظر گرفته شده که این امر به دلیل سهولت در یادگیری و حفظ کردن آسان مطالب می باشد. این مساله می تواند در صورت لزوم اصلاح شود تا با ویژگی های خاص عملکردی، فرآیندها و ویژگی های تسهیلات فردی متناسب و منطبق شود.

ANSI Z535.1-1998 توصیه های زیر را راجع به کاربرد رنگ در علائم ایمنی ارائه می دهد. این مشخصات از ورژن های به روز شده ی اخیر حذف شده و دیگر بهترین شیوه های توصیه شده ANSI را ارائه نمی دهد.

ترتیب رنگ بندی

از رنگ قرمز:

برای شناسایی خطر و توقف (مثال: ظروف مایع قابل اشتعال، دکمه های توقف اضطراری، تجهیزات اطفاء حریق) استفاده می شود.

از رنگ نارنجی:

برای شناسایی خطرات سطح متوسط (اخطار) و قطعات خطرناک ماشین آلات (مانند: قطعاتی از دستگاه که ممکن است باعث بریدگی، خرد شدگی و یا صدمات دیگر شود؛ و قطعات متحرک مانند چرخ دنده ها، قرقره ها و زنجیرها) استفاده می شود.

از رنگ زرد:

برای شناسایی احتیاط (مانند: خطرات فیزیکی و جسمی همچون سر خوردن، افتادن، ضربه خوردن و گرفتار شدن ما بین دستگاه ها، همچنین برای کابینت های ذخیره سازی مواد قابل اشتعال یا قابل احتراق، ظروف مواد خورنده یا سایر مواد ناپایدار) استفاده می شود.

رنگ سبز:

برای شناسایی محل خروج اضطراری و تجهیزات کمک های اولیه یا تجهیزات ایمنی از قبیل دوش اضطراری، ماسک های گازی و برانکار استفاده می شود. رنگ آبی: برای شناسایی اطلاعات ایمنی به کار رفته در علائم اطلاع رسانی و تابلوهای اعلانات، برای کاربردهای خاص در مناطق ریلی، برای اخطار دادن راجع به راه اندازی، استفاده یا جابجایی تجهیزاتی که تحت تعمیر یا در حال کار بر روی آن هستند، مورد استفاده قرار می گیرد.

رنگ های سیاه ، سفید و زرد یا ترکیبی از آنها :

برای تعیین علائم ترافیکی یا در امور مربوط به خانه استفاده می شود.

رنگ: به عنوان رنگ حاشیه برای

زرد:

راهروها، خطوط ترافیکی و سلول کار (workcell).

سفید:

تجهیزات و وسایل جانبی (ایستگاه های کاری، چرخ دستی، صفحه نمایش ایستاده، قفسه و غیره) که دارای کد رنگی دیگری نیستند.

آبی، سبز یا سیاه:

مواد و اجزای تشکیل دهنده آن از جمله مواد خام اولیه، کالاهای در حال تولید و محصولات نهایی.

نارنجی:

مواد یا محصول نگهداری شده برای بازرسی

قرمز:

نواقص، ضایعات، نیاز به اصلاح مجدد و مناطقی با تگ قرمز

قرمز و سفید:

مناطقی که به دلایل ایمنی باید تمیز و عاری از موانع باشند (به عنوان مثال مناطق جلویی تابلوهای برق، تجهیزات آتش نشانی و تجهیزات ایمنی از قبیل ایستگاه های چشم شور اضطراری، دوش اضطراری و ایستگاه های کمک های اولیه).

سیاه و سفید:

مناطقی که برای اهداف عملکردی باید عاری از موانع باشند (به مسائل ایمنی و قانونی مرتبط نمی باشد).

سیاه و زرد:

مناطقی که ممکن است کارمندان را در معرض خطرات جسمی یا سلامتی خاصی قرار دهد.

دستورالعمل علامت گذاری کف زمین

تا حد ممکن از رنگ های محدودی استفاده نمایید. این امر به کارکنان کمک می کند تا معنای ضمنی هر رنگ را سریعتر به خاطر بیاورند و تعداد محصولات علامت گذاری طبقات که باید لیست شوند نیز کاهش می یابد.

کدگذاری رنگی برای حاشیه تجهیزات و سلول کار. برخی شرکت ها برای علامت گذاری موقعیت تجهیزات از همان رنگ مورد استفاده در راهروها و حاشیه سلول کاری استفاده می نمایند. این امر یک مزیت دارد و آن هم سادگی و قابل فهم بودن آن است. اما این موضوع باید در نظر گرفته شود: زمانیکه رنگ های مختلف برای مقاصد مختلف به کار رود، طرح کلی این خطوط و بخش های داخلی کارخانه ها از لحاظ بصری واضح تر می شوند.

کدگذاری رنگ برای مناطق ذخیره سازی مواد

رنگ حاشیه برای تمام مناطق ذخیره سازی مواد باید یکسان باشد، مگر اینکه دلیل مهمی برای تمایز میان مواد خام، کالاهای در حال آماده سازی و محصولات آماده شده نهایی وجود داشته باشد. به عنوان یک گزینه دیگر، می توانید از یک نوار حاشیه به همراه برچسب های رنگی دیگر استفاده نمایید تا از لحاظ بصری، گونه های مختلف مواد بهتر قابل تشخیص باشند.

کدگذاری رنگ برای تجهیزات ثابت

علامت گذاری کف زمین برای تجهیزات ثابتی همچون قفسه های نگهداری مواد خام، کالاهای در حال آماده سازی و محصولات آماده شده نهایی باید به رنگ سیاه، آبی یا سبز کدگذاری شوند. در غیر این صورت از رنگ سفید و خاکستری برای علامت گذاری موقعیت و مکان سایر تجهیزات ثابت استفاده نمایید.

کدگذاری رنگ برای مناطقی که باید عاری از موانع باشند به دلایل ایمنی و انطباق با قوانین

برخی شرکت ها از رنگ قرمز یا قرمز و سفید به صورت راه راه در مقابل تجهیزات اطفاء حریق استفاده می نمایند؛ همچنین از نوار سبز یا سبز و سفید به صورت راه راه در مقابل تجهیزات ایمنی استفاده می نمایند. به دلیل ساده سازی، توصیه ما استفاده از یک رنگ استاندارد برای تمام کاربری های اینچنینی است که هدف اصلی خالی کردن موانع از مقابل تجهیزات به دلایل ایمنی و انطباق با قوانین می باشد. همچنین پیشنهاد ما استفاده از رنگ های قرمز و سبز به ترتیب برای تجهیزات اطفاء حریق و تجهیزات ایمنی –و هرگونه علائم دیواری دیگر- می باشد. کدگذاری توسط این رنگ ها، وسعت دید را بهبود بخشده و موقعیت یابی این تجهیزات را از فاصله دور آسان می نماید.

مناطق کدگذاری رنگ مقابل تابلوهای برق

تحت این استاندارد، رنگ قرمز و سفید باید مورد استفاده قرار گیرد تا زمین مقابل تابلو برق ها مشخص و متمایز شود. برخی شرکت ها از رنگ سیاه و زرد برای نشان دادن خطر برق گرفتگی استفاده می کنند اما هدف اولیه از علامت گذاری این است که محوطه مقابل تابلو برق ها خالی از هرگونه موانع باشد. برچسب های خطر باید خارج از محدوده تابلو برق ها نمایش داده شوند تا کارکنان را از خطرات احتمالی آگاه سازند.

کدگذاری رنگ برای مناطق کاربردی که باید عاری از موانع باشند

از رنگ سیاه و سفید برای مشخص کردن مناطقی استفاده می شود که به دلایل عملیاتی (مانند حصول اطمینان از بابت وجود فضای کافی برای عبور لیفتراک)، باید عاری از موانع باشند. از آنجاییکه اشیای بدون مکان ثابت، معمولا در مکان های روباز نگهداری می شوند، از علامت گذاری به صورت سیاه و سفید استفاده نمایید تا از استفاده از فضای روباز برای اهداف از پیش تعیین نشده، اجتناب شود.

کدگذاری رنگ برای تجهیزات و مناطق خطرناک

از رنگ زرد و سیاه به صورت راه راه باید برای حاشیه مناطق یا قطعات تجهیزاتی که کارکنان ممکن است ناخواسته با آن مواجه شوند، استفاده شود. به عنوان نمونه از رنگ سیاه و زرد برای حاشیه مناطقی که حاوی ظروف مواد قابل احتراق و مواد قابل اشتعال می باشد، استفاده نمایید. هدف از حاشیه های زرد و سیاه، نشان دادن هشدار و احتیاط نسبت به وارد شدن و کار کردن در این منطقه است.

• راهروها و خطوط ترافیکی (زرد)
• سلول کار (زرد)
• تجهیزات (سفید)
• محل ذخیره سازی مواد (سبز، آبی و یا سیاه)
• مواد خام
• محصولات در حال آماده سازی
• محصولات نهایی
• بازرسی (نارنجی)
• معیوب/ ناقص/ نیاز به کار مجدد (قرمز)
• عاری از موانع- منطقه عملیاتی (سیاه/ سفید)
• عاری از موانع- ایمنی (قرمز/ سفید)
• منطقه خطر (سیاه/ زرد)