حفاظت از چشم ها در محل کار، وظیفه هر شخصی است.

اجتناب از آسیب های چشمی مرتبط با شغل

همه روزه تقریبا 2000 کارگر در آمریکا به دلیل آسیب های چشمی که در سر کار متحمل می شوند، خدمات پزشکی دریافت می کنند. صدمات محیط کار عامل اصلی ترومای چشم، از بین رفتن بینایی، اختلال بینایی و نابینایی کامل است و می تواند در توانایی شما در انجام وظایف کاری خود و حتی انجام فعالیت های عادی اخلال ایجاد نماید.

کارمندان و کارگران باید نسبت به خطرات مرتبط با بینایی آگاه باشند به ویژه افرادی که مشاغل پرخطر دارند. مشاغل پر خطر عبارتند از: ساخت و ساز، ساختمان سازی، کار در معدن، نجاری، تعمیر خودرو، کارهای الکتریکی، لوله کشی، جوشکاری و تعمیرات می باشد. با به حداقل رساندن خطرات ایمنی و استفاده از تجهیزات حفاظت فردی ایمن می توانید از بیشتر صدمات چشمی اجتناب نمایید.

پوشش حفاظتی چشم مانند: عینک های ایمنی با حفاظ جانبی صورت، گاگل ها، حفاظ صورت یا شیلد و کلاه مخصوص جوشکاری می توانند شما را از خطرهای معمول مانند قطعات پرتاب شونده، تراشه های بزرگ، جرقه های داغ، تشعشعات اپتیکال، پاشش فلزات مذاب، اشیاء، قطعات و تابش خیره کننده نور محفاظت نمایند. ریسک آسیب های چشمی و نیاز به انجام اقدامات پیشگیرانه بستگی به شغل شما و شرایط محیط کاری شما دارد.

کارگران می توانند با اتخاذ اقدامات پیشگیرانه تا حد امکان محیط امن کاری ایجاد نمایند و ریسک نقص بینایی و کوری ناشی از حوادث را کاهش دهند.

برخی از این اقدامات عبارتند از:

• انجام ارزیابی خطرات چشمی؛
• از بین بردن یا کاهش خطرات مرتبط با چشم (تا حد امکان)؛
• تامین حفاظت ایمنی مناسب چشم، در محل کار؛
• درخواست از تمام کارکنان جهت استفاده از حفاظ چشم مناسب در شرایط خطرناک؛
• نگهداری از تجهیزات حفاظت چشمی در شرایط خوب و اطلاع رسانی به کارگران در مورد نحوه دسترسی آسان آن؛
• دور کردن تماشاگران از محیط کار یا هدایت آنها به پشت حصارها و موانع حفاظتی؛
• استفاده از پرچم های هشداردهنده برای شناسایی خطراتی همچون اجسام معلق و بیرون زدگی اشیا؛
• تعبیه ی محلول های استریل و ایستگاه های شستشوی اضطراری چشم در محل های نزدیک به محوطه خطر؛
• ارائه دستورالعمل کمک های اولیه و نحوه دریافت کمک اضطراری به کارکنان.
• ایمنی چشم باید در دستور کار برنامه های آموزشی محیط کار قرار گیرد و باید توجه کافی به این امر صورت پذیرد. روش های رسیدگی به صدمات چشمی نیز باید مقرر و تقویت شود. کارگران باید بطور منظم (بطور معمول هر 2 سال یکبار) معاینه جامع و گسترده چشم انجام دهند تا از سلامت چشم خود اطمینان حاصل نمایند. حفظ بینایی برای جلوگیری از آسیب دیدگی در محیط کار بسیار حائذ اهمیت است.

حفاظت از چشم باید اصل اولیه سلامت تلقی گردد زیرا حفاظت از چشم ها در محل کار، وظیفه هر شخصی است.