23800 – با کفش ایمنی وارد نشوید
مقررات استفاده از کفش ایمنی در محیطهای صنعتی و کاری برای جلوگیری از آسیبهای فیزیکی و ارتقاء ایمنی کارکنان بسیار مهم است. این مقررات بستگی به نوع محیط کاری، نوع خطرات موجود و نیازهای شغلی مختلف دارد. در اینجا به مهمترین مقررات و الزامات استفاده از کفش ایمنی در محیطهای صنعتی و کارگاهی اشاره میکنیم:
مطابقت با استانداردهای ایمنی
کفشهای ایمنی باید با استانداردهای ایمنی بینالمللی یا ملی مطابقت داشته باشند. در ایران، کفشهای ایمنی معمولاً باید با استانداردهای ISIRI (استانداردهای ایران) و EN ISO 20345 (استانداردهای بینالمللی کفش ایمنی) مطابقت داشته باشند. این کفشها باید ویژگیهای زیر را داشته باشند:
کف مقاوم در برابر لغزش و سایش
قابلیت حفاظت از انگشتان پا (مانند سرپنجه فولادی یا کامپوزیت)
کفشهای ضد آب برای محیطهای مرطوب
مقاومت در برابر مواد شیمیایی و روغنها
ضد الکتریسیته ساکن در محیطهای حساس
محیطهای کاری خاص
در برخی از محیطهای کاری، استفاده از کفش ایمنی به دلیل وجود خطرات خاص، مانند سقوط اجسام سنگین، آسیب دیدگی از مواد شیمیایی یا برقگرفتگی، الزامی است. این محیطها شامل موارد زیر هستند:
کارگاههای ساختمانی و صنعتی: برای محافظت از پا در برابر آسیبهای ناشی از سقوط اجسام سنگین.
محیطهای الکتریکی: در مناطقی که خطر برقگرفتگی وجود دارد، استفاده از کفشهای ضد الکتریسیته ساکن ضروری است.
محیطهای مرطوب و شیمیایی: برای حفاظت از تماس با مواد شیمیایی، باید از کفشهای مقاوم به مواد شیمیایی استفاده شود.
کارگاههای جوشکاری: در این نوع محیطها، کفشهای ایمنی باید مقاوم در برابر حرارت بالا و برخورد با جرقهها باشند.
ویژگیهای طراحی کفش ایمنی
کفشهای ایمنی باید ویژگیهای خاصی داشته باشند تا امنیت کارکنان را تأمین کنند:
سرپنجه مقاوم: باید از سرپنجهای مقاوم به فشار و ضربه استفاده شود تا از آسیب به انگشتان پا جلوگیری کند.
کف ضد لغزش: باید کفش دارای کفی مقاوم در برابر لغزش و سایش باشد تا جلوگیری از سقوط در محیطهای لغزنده شود.
کفی ضد شوک: کفی باید قابلیت جذب شوک را داشته باشد تا فشارهای ناشی از حرکت یا ایستادن طولانی مدت را کاهش دهد.
ضد رطوبت و ضد آب: برای استفاده در محیطهای مرطوب و در معرض آب، کفشها باید از مواد ضد آب ساخته شوند.
وزن سبک: کفشهای ایمنی باید برای راحتی کارکنان به اندازه کافی سبک باشند.
آموزش و آگاهی کارکنان
کارفرمایان باید به کارکنان آموزش دهند که چگونه از کفش ایمنی خود استفاده کنند و از آنها در شرایط مناسب بهره ببرند. این آموزشها باید شامل موارد زیر باشد:
استفاده از کفش مناسب برای محیطهای کاری خاص
چگونگی نگهداری و تمیز کردن کفشهای ایمنی
بررسی وضعیت کفش قبل از استفاده (از نظر آسیبها یا خرابیهای احتمالی)
پوشیدن کفش ایمنی به طور صحیح
کارکنان باید به دقت کفشهای ایمنی خود را بپوشند و از پوشیدن آنها در شرایط نامناسب اجتناب کنند. این شامل موارد زیر است:
استفاده از کفشهای مناسب برای وضعیت محیطی (برای مثال، استفاده از کفش ضد لغزش در محیطهای مرطوب)
کفشها باید درست اندازه باشند تا از آسیب دیدگی جلوگیری کنند.
پوشیدن کفشهای آسیب دیده باید از دور انداخته شود.
تطابق با الزامات کارگاههای خاص
در برخی از کارگاهها یا محیطهای کاری خاص، استفاده از کفشهای ایمنی باید با الزامات خاص آن کارگاه یا صنعت تطابق داشته باشد:
در کارگاههای جوشکاری و برشکاری باید از کفشهای مقاوم به حرارت و آتشسوزی استفاده شود.
در کارگاههای شیمیایی یا محیطهایی که با مواد خطرناک سر و کار دارند، باید کفشهایی با مقاومت شیمیایی به کار گرفته شود.
در کارگاههای الکتریکی یا مناطقی که خطر برقگرفتگی وجود دارد، کفشهای ایمنی باید مقاوم در برابر الکتریسیته ساکن باشند.
تعویض کفشهای آسیب دیده
کفشهای ایمنی باید در صورت آسیب دیدگی یا فرسایش فوراً تعویض شوند. استفاده از کفشهای فرسوده ممکن است به کاهش اثربخشی آنها در حفاظت از پا منجر شود و کارکنان را در معرض خطرات مختلف قرار دهد.
ممنوعیت استفاده از کفشهای غیر استاندارد
استفاده از کفشهای معمولی یا غیر ایمنی در محیطهای خطرناک، حتی در صورت راحتی بیشتر، کاملاً ممنوع است. این کفشها نمیتوانند از پا در برابر خطرات محافظت کنند و ممکن است به آسیبهای جدی منجر شوند.
کفشهای ایمنی برای شغلهای خاص
برخی شغلها نیاز به استفاده از کفشهای خاص دارند:
کارگران در محیطهای مرطوب نیاز به کفشهای ضد آب و دارای پوشش ضد لغزش دارند.
کارگران در محیطهای با خطر مواد شیمیایی باید از کفشهای مقاوم به مواد شیمیایی استفاده کنند.
کارگران ساختمانی یا معدن نیاز به کفشهایی دارند که از انگشتان پا در برابر ضربات و فشار محافظت کنند.
استفاده از کفشهای ایمنی برای همه کارکنان
در بسیاری از صنایع، استفاده از کفش ایمنی برای تمام کارکنان الزامی است، بهویژه در کارگاهها، انبارها، و کارخانهها. این موضوع برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی ناشی از برخورد اجسام سنگین، مواد شیمیایی یا شرایط خطرناک دیگر در نظر گرفته میشود.
استفاده از کفشهای ایمنی یک الزام ضروری در محیطهای کاری است که در آن خطرات فیزیکی وجود دارد. کارفرمایان و کارکنان باید با مقررات و استانداردهای مربوط به این تجهیزات آشنا باشند و از آنها در شرایط مناسب استفاده کنند تا ایمنی و سلامت کارکنان حفظ شود.
23800 – با کفش ایمنی وارد نشوید
انتخاب جنس و ابعاد تابلو
23800 – با کفش ایمنی وارد نشوید
تابلوها و علائم ایمنی به دو دسته با متن و بدون متن تقسیم شده است . تابلو های با متن شامل تک زبانه و دو زبانه می باشند. تابلو های تک زبانه به دلیل بزرگ تر بودن متن در کادر اختصاصی از فاصله دورتری قابلیت خوانایی بهنری دارند، لذا استفاده از تابلو های تک زبانه در محیطهای اداری و کارگاهی توصیه می گردد.
انتخاب ابعاد تابلو ایمنی
نسبت طول به عرض در این تابلوها 1:1 است. این نسبت در کاهش و یا افزایش سایز تابلو باید رعایت گردد تا طرح دفرمه نشود. در صورت عدم رعایت این موضوع به عنوان مثال دایره ها به شکل بیضی تغییر شکل می دهند. حداکثر سایز تولیدی به صورت اختصاصی برای این گونه تابلو ها 60*60 سانتیمتر می باشد.
تغییر متن تابلو ایمنی
در صورتی که در تابلوهای متن دار درخواست تغییر متن تابلو را با توجه به شرایط خاص محیط کار خود دارید، حتما در هنگام سفارش در قسمت یادداشت مطلب خود را با کد تابلو ذکر کنید و یا تماس گرفته و مطالب خود را بیان نمائید.
در این حالت تابلو به صورت اختصاصی برای شما به صورت رایگان دوباره طراحی می شود و طرح نیز برای تایید به واتساپ یا ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
تابلو ترکیبی و ترافیکی
در طراحی تابلوهای ترکیبی ، ترتیب بندی عناوین بر اساس استاندارد انجام می پذیرد. تابلوهای ترافیکی بر اساس دستورالعملهای وزارت راه و شهرسازی از جنس ورق فولادی با پوشش رنگ الکترواستاتیک ( کوره ای) تهیه می گردد . این تابلوها در برابر تغییرات شرایط محیطی کاملا مقاوم می باشند.شبرنگ تابلوهای ترافیکی به صورت کاترپلاتری نصب می گردد.